علت تورم و ضعف سرمایه گذاری به قلم موسی جعفری بابادی-دکترای اقتصاد

به گزارش جنوب جوان ، قبل از اینکه صحبتم را شروع کنم یک دینی نسبت به فرهنگ و ادبیات کشورم دارم که سعی میکنم به آن عمل کنم
شاید ما دارای قدرت اقتصادی انچنانی نباشیم ولی دارای فرهنگ غنی و هشت هزارساله هستیم و از همین رو تاثیر فرهنگی زیادی در دنیا داشته ایم بواسطه همین فرهنگ غنی دشمنان قصد تضعیف و تخریب فرهنگ ما را دارند مثل تهاجم فرهنگی …
ما اگر فرض کنیم در مذاکرات با آمریکا ره بجایی نبرده باشیم کارهای زیادی با توجه به ظرفیت ها و پتانسیل ها میتوانیم انجام دهیم
یک درصد جمعیت دنیا داریم هشت درصد منابع طبیعی دنیا ظرفیت منابع انسانی و هوش و استعداد خدادادی و…
تحریمها تاثیر چندانی در مشکلات ما ندارند بلکه ضعف های مدیریتی بسیاری داریم که با بهانه تحریمها راه را اشتباه میروند من ی مثال بزنم خدمتتون ما مسائل پیچیده امروزی را میخواهیم با روشهای کلاسیک حل کنیم مثلا برای باز کردن ی پیچ دیگه آچار دو سو یا چار سو کارایی ندارد باید آچار الن باشد ولی ما اصرار داریم با روشهای سنتی و قدیمی مشکلات را حل کنیم باید نظریه ها و دیدگاه هایمان را بروز کنیم و با دید جدید و بروز شده مشکلات را حل کنیم خاصیت جنگ بهره بالا و هم رکود هست برای سرمایه گذاری نقطه سربه سر ما واقعا بالاست در رقم ۲۳درصد هیچ سرمایه گذاری قابل توجیح نیست بعد از نقطه ریسک تازه باید ۱۵درصد هم صرف باید به ان اضافه کنیم تازه در نقطه ۳۸ درصد به نقطه سربه سر میرسیم حالا باید تلاش کنیم سود افزایش پیدا کند بعدش با سود ۴۱درصد تازه گریبانگیر مالیات میشویم در هیچ کجای دنیا از تورم و هزینه مالیات نمیگیرند بغیر از کشور ما عامل اصلی و مهم نابودی تولید در کشور ما
مدیریت سرمایه گذاری در کشور ما به بدترین شکل ممکن دارد مدیریت میشود
بقول دکتر شریعتی :چه زجری میکشد آنکس که میداند و نمیتواند کاری بکند .
خیلی از جاهها کارخانه های ما قدرت تولید ندارند و دارایی هایشان تبدیل به ثروت میشود رابطه بین نرخ بهره و سرمایه گذاری منفی هست، منفی شدن نرخ بهره باعث میشود که سرمایه گذاری
به حداکثر برسد رابطه بین تورم و سرمایه گذاری منفی هست ،با تورم امروزی ۳۰تا۴۰درصد از درآمد خالص صرف جبران تورم میشود با این حال ادامه فعالیت اقتصادی ممکن نیست تولید کننده ما با افزایش هفت درصدی حقوق و دستمزد و افزایش نهاده ها همه این افزایش ها را به افزایش نرخ کالا و خدمات اضافه میکند در نتیجه قدرت خرید مردم کم میشود و کارخانه دچار رکود میشود.متاسفانه اکثر تولید کننده های ما سواد اقتصادی ندارند ما مردمی تورم دوست هستیم تولید کننده با دولت تبانی میکند برای افزایش محصول ،حاصل میشود فقرو فلاکت در جامعه
ما داریم شاخه های زیر پای خودمان را میبریم متاسفانه،با کل نقدینگی کشور ما قادریم ۳۳درصد از خانه های تهران را بخریم این فاجعه هست
در تمام دنیا باید تعادل حفظ شود
من تعادل را ناموس اقتصاد میدانم اگر تعادل نباشد باعث تورم ،فساد ، بی بندو باری ،فقر…
باید تلاش کنیم سرمایه گذاری در سایر بخشها ناامن شود تا سرمایه در تولید صرف شود یکی از شاخص های توسعه در کشورها تولید ناخالص داخلی یا Gdpهست . تولید در کشور ما پنج چالش عمده دارد .
۱_عدم تکمیل حلقه های زنجیره ارزش صنایع مختلف
۲_مساله انرژی و زیر ساخت
۳_تجارت خارجی .معاهده های بین المللی با محدودیت مواجهه هستیم
۴_تامین مناسب و کافی و بهنگام ارز
۵_تامین منابع مالی یا سرمایه گذاری برای تولید
ما سرجمع ۲۲میلیون قطعه تولید داریم (یعنی پروانه صادر کردیم )
از این ۲۲میلیون فقط ۲میلیون کالا ساخته ایم ما حداقل باید نصف این قطعات کالا تولید میکردیم پس نتوانستیم یک کالا تولید کنیم بلکه کالای واسطه ای تولید کرده ایم .
در پایان بنده دو ایده جهت جذب سرمایه و سرمایه گذاری دارم
۱_در تمام دنیا صندوق ها و شرکت هایی هستند که نقدینگی را جذب و تحویل سرمایه گذار میدهند باید این صندوق ها و شرکت شکل بگیرید تا در شرایط کنونی بتوانیم با تزریق به تولید کمک کنیم
۲_در تمام دنیا بیمه هایی داریم که سرمایه ها را ضمانت میکنند که این مساله هم باید در کشور نهادینه شود.